CONTOS QUE NON FALTEN

Amor, sentido e paixón pola lingua, pola oralidade, pola comunicación, por que non se perda un verdadeiro tesouro de historias e contos. Por ir mostrando e ofrecendo coa boca aberta, coa boca chea, unha das nosas posibilidades de relación e cultura máis ricas e admirables. Así fala CELSO FERNÁNDEZ SANMARTÍN do seu oficio de contacontos. O luns 15 de novembro chegou ao instituto co seu fardo de contos, historias e memorias para o alumnado de 3º de ESO pola mañá e para o alumnado adulto pola tarde e deixounos abraiad@s coa súa arte. No fermoso galego de Lalín atrapáronnos as historias recollidas da súa avoa ou das anciás dunha residencia na que traballou, anacos de vida que se sorprende ante as novas tecnoloxías, de mortas resucitadas, de lobos que queren coñecer a forza do home, da maneira de burlar aos reis, de bobos que resultan ser os máis listos, de contos que salvan vidas, que permiten expresar en voz alta aquilo que está prohibido... Agora xa sabemos que aínda que os Séculos Escuros expulsaron o galego dos escritos e dos usos formais, o lume das lareiras seguiu alumeando a forza creadora da nosa lingua oral que non deixou nunca de contar e de cantar.

ZAMPADANZAS DO MUNDO NO MAGOSTO

Así se chama o libro publicado por MERCEDES PRIETO, nacida en Salvaterra, licenciada en danza en Portugal e experta danzarina en festivais de todo o mundo. E veu compartilas con nós na celebración do magosto no que tampouco faltaron as que xa son tradición no instituto, moi en especial a de Hashual que sempre é un éxito rotundo. O tempo non acompañou esta vez pero xa sabedes, ao mal tempo... danzas e castañas asadas.

DÍA DA CIENCIA EN GALEGO

MÁIS GALEGO NO MUNDO DO TERROR

Xa chega o SAMAÍN, a festa de orixe celta que os galegos e galegas celebraban poñendo cabazas acesas polos camiños e luces nas fiestras para guiar as almas dos defuntos. Porque nesa noite máxica do 31 de decembro ao 1 de novembro, ábrese, segundo as crenzas celtas, a porta que comunica o mundo dos vivos e os mortos.

Para celebrar esta festa no instituto, abriremos a porta da imaxinación e encheremos o corredor da planta baixa con todos os vosos traballos creativos sobre eses personaxes que se moven entre os vivos e os mortos. Porque aínda que non creamos nin deixemos de crer, habelos, hainos... Non deixedes de participar.

PREMIOS SAMAIN

Parabéns a tod@s. A celebración do Samaín foi todo un éxito de participación e creatividade.

Houbo dous premios ás aulas que máis participaron:

1º ESO A


4º ESO A


















E un premio ao mellor traballo aos murais realizados polo alumnado de Debuxo artístico de 1º de Bacharelato.



Houbo doces de terror como agasallo para todas as aulas que participaron, cantidade e variedade de traballos: máis murais, arañeiras, papiroflexia e moitos relatos de terror, especialmente do alumnado adulto. O mural de 3º ESO A relacionou as nosas historias coas bretoas e aprendeunos a tradición do Ankou. Con todas estas achegas ambientamos a planta baixa, list@s para recibir aos espíritos do Samaín.



Os equipos de dinamización uníronse á festa dramatizando contos de medo populares. As fotos das dramatizacións ilustraron os textos das historias a xeito de fotonovelas que ambientaron tamén os corredores do instituto, invitando a todos á súa lectura.

A MADRIÑA MORTE


A CAVEIRA CONVIDADA


O ARREGUIZO


O SOLDADO E O MORTO QUE CAÍA AOS CACHOS




O venres 29 organizáronse sesións de lectura e contacontos na biblioteca do centro.

SAMAÍN 2010

Seguro que xa sabes que o Samaín é unha celebración celta que perdurou en Galicia, que os irlandeses levaron a EEUU e que foi cristianizada como Todos os Santos ou Halloween. Observa como era o calendario celta e comprobarás que a pesar dos séculos transcorridos hai moitas máis festas galegas que seguen a conservar o espírito da tradición celta.

Este ano queremos propoñervos que participedes desde as aulas na celebración do Samaín. Recuperamos personaxes e historias da tradición que vos sirvan de inspiración para que expresedes a vosa creatividade: murais, historias de terror recollidas ou creadas, música, bailes, efectos especiais, disfraces, dramatizacións, decoración... todo canto se vos ocorra... Haberá premios para as aulas que máis participen e para os mellores traballos.

Terror galego

DAVID RUBÍN E KIKE BELLOCH NO INSTITUTO DE RODEIRA

O luns 25 de outubro os alumnos e alumnas de 1º de bacharelato tivemos a sorte de poder conversar no instituto con dous invitados moi especiais, dous grandes da banda deseñada galega: o debuxante David Rubín e o guionista Kike Belloch que viñeron falarnos do seu traballo conxunto na banda deseñada en galego: Uxío Novoneyra. A voz herdada. Contáronnos que, en principio non lles parecía moi atractivo o feito de facer un cómic biográfico xa que non é a súa liña de traballo habitual. Pero, a medida que se meteron no traballo, Uxío Novoneyra conquistounos. Tiveron que facer un estudo moi exhaustivo da época histórica e reuniron todas as fotografías que puideron como base antes de empezar a traballar. Para conseguir máis vivacidade no relato, escolleron como narrador un mozo que coñece ao poeta e descubre con el a forza da poesía. A mellor recompensa ao seu traballo foron as bágoas emocionadas da muller de Uxío Novoneyra, a primeira á que mostraron o seu traballo, porque demostraban que cumpriran o seu obxectivo de conseguir chegar ao corazón coa historia contada.

No coloquio falaron do seus inicios cando aínda non eran coñecidos, da súa participación na creación do colectivo Polaqia e da revista Barsowia, fanzine no que publicaban con outros autores. Loitaron pola realización do seu soño e hoxe poden vivir economicamente do traballo que máis lles gusta facer. David Rubín falounos tamén da súa primeira experiencia no mundo do cinema, traballo que abandonou por falta de tempo. Tivo que escoller e quedou coa banda deseñada, o traballo onde mellor pode plasmar as súas ansias creativas, sen tantos condicionantes como ten o mundo do cinema. Os dous autores aconsellaron ao alumnado que goce coa actividade creativa, sexa cómic, música, literatura..., que loite por poder dedicarse profesionalmente a ela, sempre e cando estea disposto a traballar duro.

A concelleira de cultura, Merche Giráldez, agasallounos con varios exemplares da banda deseñada Uxío Novoneyra. A voz herdada e doutros títulos de banda deseñada en galego: O lobo da xente, As serpes cegas e Os lobos de Moeche. Pídeos na biblioteca do instituto.

Aproveitando a celebración do Salón do Cómic, organizouse unha exposición na que anunciabamos as actividades que se ían realizar no centro e no concello e se achegaba información e mostra das obras de banda deseñada galega en xeral cunha especial atención aos dous autores que nos visitaban.

BANDA DESEÑADA GALEGA

Sumámonos á celebración do XIV Salón do Cómic de Cangas, do 25 ao 31 de Outubro, achegándonos á BANDA DESEÑADA GALEGA

Coñeces banda deseñada escrita en galego? Sabes que editoriais a publican? Coñeces os autores galegos de cómic? Que outros salóns de cómics hai en Galiza? Están recoñecidos os autores galegos fóra das nosas fronteiras en salóns tan importantes como o de Barcelona?

Xa o sabes: QUE SORTE FALARMOS GALEGO. Agora tes unha boa oportunidade de descubrir que esa lingua que nós falamos, o galego, é lingua de grandes debuxantes e guionistas, recoñecidos dentro e fóra das nosas fronteiras. Na nosa lingua poderás coñecelos, conversar con eles, saber das editoriais que publican banda deseñada en galego... E todo grazas ao XIV Salón do Cómic de Cangas, organizado polas concellerías de Cultura e Xuventude. Dámoslles os nosos parabéns por ter contado cos centros de ensino na organización dos actos programados. Infórmate ben sobre banda deseñada galega e sobre os actos do Salón nesta presentación.

UN TESOURO QUE PROTEXER

Nós temos un grande tesouro que necesita ser protexido, a nosa lingua propia. Por esa razón existen os equipos de dinamización lingüística. O mellor xeito de protexer unha lingua e falándoa e a iso se comprometen @s que decidiron formar parte dos equipos.

Quixemos simbolizar cunha pinza de madeira o uso que facedes do galego. E pedímosvos que a encherades de cores porque nos equipos queremos que sexades conscientes do valor que ten esa lingua que usades de cando en vez. Queremos que o galego vos guste, que saibades que é unha sorte falalo e que queirades facelo, que vos sintades orgullosos e orgullosas de falar a lingua que naceu nesta terra hai séculos e desde entón nunca deixou de ser nosa, a lingua que nos fai orixinais e únicos no mundo e que nos facilita a comunicación cos millóns de falantes de portugués.

Pero os equipos non son só para reunírmonos e encher de cores a nosa propia pinza. Ese pouco que achegamos cada un, multiplícase coa forza do grupo. Queremos mostralo dun xeito simbólico enganchando as pinzas de cores uns a outros e construíndo unha serpe longuísima.

A serpe é considerada un animal sagrado na cultura popular galega e aparece en moitas lendas custodiando un grande tesouro. A nosa serpe sagrada unirá os pequenos compromisos de cada un de nós para que se fagan máis grandes e saian deste espazo pechado, levando o galego ás aulas, aos corredores, á conserxería e secretaría. E quizais medre aínda máis e leve o voso galego por Cangas adiante.

Porque será así, con novos e novas falantes, como a nosa lingua, o noso tesouro cultural, estará protexida e pervivirá para as xeracións futuras.

APÚNTATE

Benvidas e benvidos ao instituto no comezo deste novo curso. Estreámolo xunto a un novo proxecto dinamizador: QUE SORTE FALARMOS GALEGO.

Son moitísimas as razóns polas que termos unha lingua propia é unha sorte. Por iso queremos contribuír a mantela viva, superando prexuízos e habituándonos a falala con toda naturalidade. Comezamos cheos de ideas e ilusión. Non renuncies ao que é teu e únete ao proxecto. Cada vez somos máis. Anótate aos equipos e pásao ben falando en galego.

ORGULLOS@S DO GALEGO

MASIDE EN CANGAS

BANDA DESEÑADA CO BICHEIRO

Luís Davila, debuxante que coñeceredes polas súas viñetas como O Bicheiro no Faro de Vigo, estivo no instituto impartindo un obradoiro de banda deseñada para o alumnado de 1º da ESO. É impresionante a facilidade coa que saen das súas mans centos de personaxes, sempre inspirados na nosa cultura e cheos de retranca. Agradecémoslle todas as viñetas que fixo para nós e que axiña veredes enmarcadas polos corredores do centro.

CANGAS EN RIANXO

Por fin chegou o día de ir devolver a visita aos no@s nov@s amig@s de Rianxo. Recibíronnos no seu instituto onde nos falaron do seu traballo e da súa vila, cantaron e até fixeron maxia para nós. Logo fomos pasear á beira do mar. Comemos ao lado dun castro situado á beira do mar, Castro Neixón, e despois de comer visitamos o castro e gozamos coas magníficas vistas de Rianxo, ao outro lado do mar. Por último subimos ao mirador da Muralla. Hai que volver para as festas de Guadalupe…

PREMIOS

Desde o Equipo de Normalización, quixemos destacar neste día un espazo do centro que nos axude a vivir en galego. Todos sabemos da importancia de que existan espazos galeguizados, que nos acollan e nos que nos sintamos a gusto falando en galego. O escollido foi a cafetería do instituto, onde cada día Encarna nos recibe falando en galego. Fixémoslle entrega da nosa placa FALAMOS GALEGO cos nosos parabéns.

Premiamos tamén un espazo galeguizado no concello. Foi o RESTAURANTE “AS LAGOAS” de Vilariño. Jose, o dono do negocio, veu recoller a placa e os nosos parabéns. Estas placas, colocadas nos locais, publicitarán o uso da nosa lingua.

Agasallamos coa camiseta EU, ELEMENTO ÚNICO a Xaquín, alumno galego-falante de 1º de Bacharelato e a dúas alumnas de 2º de Bacharelato, Lucía e Natalia, que deron este ano o paso de convertérense en galego-falantes.

Como cada ano quixemos destacar tamén ao alumnado chegado de fóra que se interesa pola nosa lingua e non a quere ver como un obstáculo senón como unha riqueza que compartir. Destacamos a Ornela (1º Bach) e Laura Colom (4ºESO) polo seu interese por achegarse á nosa lingua que as levou a formar parte do E. de Normalización.

O GALEGO VENDE foi o lema da campaña na que quixemos destacar as empresas que etiquetan os seus produtos en galego e do concurso no que invitamos a deseñar etiquetas e marcas en galego. O deseño escollido na votación popular realizada ao longo da Semana da Ciencia foi unha etiqueta para auga co nome de “FORTECELTA” realizado por ALEJANDRA VIDAL, de 4º da ESO.

Tamén quixemos aproveitar esta celebración para agradecer o seu labor a todo o profesorado que dá as clases en galego. Para moito alumnado, que xa non ten galego na casa, son os únicos modelos de uso normalizado da nosa lingua. Grazas a eles, o galego é normal para o alumnado e con el@s aprenden tamén a utilizalo. Hai profes, moitos, aos que sempre oen falar en galego. Pero quixemos destacar especialmente o caso de dous profes que tiñan o castelán como lingua habitual e hoxe nos dan as clases en galego: a Pilar, profe de mate de ESO e Bacharelato e a David, profe do ciclo de informática de adultos.

E para cant@s se senten ORGULLOSOS E ORGULLOSAS DO GALEGO, houbo gominolas para PINTAR A LINGUA DE AZUL como símbolo de que o galego é unha lingua viva, e de que aceptamos nosa responsabilidade para que o siga sendo. Para que podamos VIVIR EN GALEGO sen complexos e seguir enriquecendo coa nosa achega orixinal a CULTURA UNIVERSAL.

LETRAS GALEGAS

Unha gran pancarta cun verso de Uxío Novoneyra, o autor homenaxeado este ano, chamaba ao noso compromiso. Hoxe, acadada xa a democracia, o galego precisa das novas xeracións para a súa normalización definitiva. O acto, presentado por Andrea e Nerea, alumnas de 1º de Bacharelato, comezou lendo todos xuntos un poema que Uxío Novoneyra escribiu nos anos 60, cando un grupo de mozos descubría que tiña unha identidade propia que fora esmagada nos anos máis escuros do franquismo e sentía a necesidade de berrarllo ao mundo. O poeta, ao que se lle dedica este ano, transforma a letanía relixiosa do poder nunha ladaíña que se solidariza cun pobo asoballado. AITOR foi o noso sacerdote-poeta e nós o pobo que respondeu a ladaíña.

Logo cantamos con Musical Rodeira unha versión en galego de “Miña terra galega” de Siniestro Total.

Premios:

Desde o Equipo de Normalización, quixemos destacar neste día un espazo do centro que nos axude a vivir en galego. Todos sabemos da importancia de que existan espazos galeguizados, que nos acollan e nos que nos sintamos a gusto falando en galego. O escollido foi a cafetería do instituto, onde cada día Encarna nos recibe falando en galego. Fixémoslle entrega da nosa placa FALAMOS GALEGO cos nosos parabéns.

Premiamos tamén un espazo galeguizado no concello. Foi o RESTAURANTE “AS LAGOAS” de Vilariño. Jose, o dono do negocio, veu recoller a placa e os nosos parabéns. Estas placas, colocadas nos locais, publicitarán o uso da nosa lingua.

Agasallamos coa camiseta EU, ELEMENTO ÚNICO a Xaquín, alumno galego-falante de 1º de Bacharelato e a dúas alumnas de 2º de Bacharelato, Lucía e Natalia, que deron este ano o paso de convertérense en galego-falantes.

Como cada ano quixemos destacar tamén ao alumnado chegado de fóra que se interesa pola nosa lingua e non a quere ver como un obstáculo senón como unha riqueza que compartir. Destacamos a Ornela (1º Bach) e Laura Colom (4ºESO) polo seu interese por achegarse á nosa lingua que as levou a formar parte do E. de Normalización.

O GALEGO VENDE foi o lema da campaña na que quixemos destacar as empresas que etiquetan os seus produtos en galego e do concurso no que invitamos a deseñar etiquetas e marcas en galego. O deseño escollido na votación popular realizada ao longo da Semana da Ciencia foi unha etiqueta para auga co nome de “FORTECELTA” realizado por ALEJANDRA VIDAL, de 4º da ESO.

Tamén quixemos aproveitar esta celebración para agradecer o seu labor a todo o profesorado que dá as clases en galego. Para moito alumnado, que xa non ten galego na casa, son os únicos modelos de uso normalizado da nosa lingua. Grazas a eles, o galego é normal para o alumnado e con el@s aprenden tamén a utilizalo. Hai profes, moitos, aos que sempre oen falar en galego. Pero quixemos destacar especialmente o caso de dous profes que tiñan o castelán como lingua habitual e hoxe nos dan as clases en galego: a Pilar, profe de mate de ESO e Bacharelato e a David, profe do ciclo de informática de adultos.

E para cant@s se senten ORGULLOSOS E ORGULLOSAS DO GALEGO, houbo gominolas para PINTAR A LINGUA DE AZUL como símbolo de que o galego é unha lingua viva, e de que aceptamos nosa responsabilidade para que o siga sendo. Para que podamos VIVIR EN GALEGO sen complexos e seguir enriquecendo coa nosa achega orixinal a CULTURA UNIVERSAL.

E para pechar o acto, cantamos o HIMNO GALEGO acompañad@s polos Músicos de maio.

E seguimos a festa con máis música, baile e xogos populares, organizados polo Departamento de Educación Física.

INTERCULTURAL

SEMANA DA CIENCIA

Un ano máis o IES de Rodeira celebrou a Semana da Ciencia, este curso na súa quinta edición:

unha selección de experiencias, concursos, obradoiros, montaxes audiovisuais, … nos que alumnado e profesorado participaron activamente. Este curso quixemos darlle un enfoque relacionado co consumo e a reciclaxe a fin de que todos nós creemos hábitos máis ecolóxicos e sostibles.

O Equipo de Normalización Lingüística presentou unha campaña de etiquetaxe en galego, e de consumo ecolóxico onde nos informaba das empresas que utilizan o galego como marca de calidade. Ademais houbo un concurso de ideas de deseño de etiquetas en galego e a gañadora, Alejandra de 4ºA, foi escollida por votación popular.

Tivemos un obradoiro de papiroflexia, unha exposición fotográfica do fotógrafo Peter Menzel de 30 familias de 24 países de todo o mundo xunto coa comida que consumirían esa semana; un “Seguidor dun raio de luz”, que usaba seis sensores de luz (LDR) cun panel xiratorio que se ía orientando seguindo a traxectoria dun raio de luz; videomontaxes como “Música e cerebro” ou “Atrapados pola tecnoloxía de consumo”.

Os “Experimentos sorprendentes” de física e de química foron a estrela desta Semana da Ciencia. Algúns deles foron feitos por alumnos de 1º de bacharelato (experimentos de cambios de cor, xeración de gases, transformacións de substancias variadas, revelación de pegadas dactilares,…) e outros foron feitos polo profesor Daría Lata, como a experimentación con fluídos non newtonianos (a mestura de auga e Maizena), os barcos incendiarios ou o volcán de escuma.

O Departamento de Bioloxía embarcounos na tarefa de facer papel reciclado. Alumn@os de 1º Bacharelato de Bioloxía fixeron de expertos monitores para que todo aquel que quixese facer a súa folla de papel reciclado. O de Informática presentounos un ordenador reciclado, a base das pezas dun vello PC do ano 2000 e un microondas que non funcionaba. Tamén fixeron a presentación dun libro electrónico (eBook)

Na clausura, o patio converteuse nun improvisado laboratorio onde tod@s puidemos experimentar con pompas de xabón, coa mestura “máxica” de auga con Maizena e admirarnos dos geyseres de Cocacola con Mentos.

E tod@s aquel@s que participaron no obradoiro de papel reciclado da Semana da Ciencia foron agasallados cun marcapáxinas feito a partir das follas de papel.

GUIMARAENS 2010

O inicio da excursión a Portugal estaba oficialmente datado para o día 29 de abril máis ou menos a segunda hora, pero todos sabemos, incluso os profesores, que esta excursión ocupaba todo o sitio da nosa cabeza de estudantes dende o remate do exame do libro de galego do día anterior ou podería dicir que incluso dende antes.

Diriamos que todo empezou con normalidade coas típicas batallas por conseguir os asentos traseiros do autobús pero sen chegar a derramar sangue. A viaxe ata Portugal foi tranquila, amenizada de fondo cos berros indispensables nunha excursión deste ano. Ao chegar dimos un par de voltas por Guimarães no autobús, supostamente para vela un pouco. E ver vímola, sobre todo a parte da rotonda a que dimos un par de voltas, pero todo isto só por vela, nin se vos ocorra pensar que o condutor se perdera nalgún momento. Neses 10 minutos de “visita turística no bus” a Guimarães, como non podía ser doutra maneira, cremos ver como 5 albergues diferentes nos cales supostamente iamos durmir... Aparcamos, breve camiñada e chegada ao primeiro punto clave.

Primeira impresión da guía: persoa tranquila con paciencia que sabía do que falaba, sempre en portugués por cortesía de Tilves. Pero o máis destacado desta 1ª parada non foi o castelo nin a historia de como Guimarães pasou na Idade Media de ser nada a un gran pobo con gran cantidade de igrexas e castelos que busca ser capital europea da cultura en 2012. O que máis atraeu os nosos ollos e un pequeno indicio de atención foi a famosa estatua do primeiro rei de Portugal tan ollada no libro de galego e os misterios de porqué había un home que vixiaba os baños públicos cada vez que saía alguén e sobre todo porque a guía tiña unha gran flor de peluche a cal non soltaba nunca, pero para resolver iso necesitaríamos outra visita e penso que Portugal e o albergue aínda non están listos para volver

acoller os alumnos de 1º de Bacharelato...

Pero o que importa foi como seguiu a excursión: despois dunha visita de moito camiñar, ver e oír cousas que nos importaban moitísimo, chegou a hora de comer. Descubrimos que en Portugal tamén hai cabinas de telefono londinenses, inauguramos unha fonte dos desexos e comezamos a darnos conta de que a puntualidade dos profesores fóra do instituto era escasa.

O día seguiu transcorrendo con tranquilidade e sen altercados salientables, subida en funicular a unha montaña a cal tiña unha igrexa e un parque realmente bonito onde puidemos gozar de unha hora de lecer para descansar. Baixamos igual que subimos e dirixímonos por fin ao albergue onde tivemos un “pacifico” reparto de habitacións e despois tempo para aprovisionarmos de comida para a noite e para descubrir que dispoñiamos dun ático enteiriño para nós e repleto de butacas e coxíns idóneos para realizar unha batalla de almofadas con eles, cousa que, como somos rapaces responsables, non fixemos. Chegou a cea e con ela as primeiras queixas sobre a comida, a cal tiña cousas boas e cousas non tan boas... Despois de rematar aos poucos de cear e bebernos unha gran dose de café, algúns saíron a dar unha volta e outros quedamos a gozar do ático ata unha hora razoable. En canto Tilves decidiu que era xa o momento de irse a durmir e descansar, pois ordenadamente metémonos nas habitacións e sen facer escándalo e deixando durmir aos profesores acochámonos nas camas e descansamos placidamente cada un na súa habitación toda a noite, por iso ao día seguinte todos estabamos espertísimos e listos para atender as explicacións que a guía nos deu dos lugares que nos tocaban visitar: ruínas do castro, casa dun fotografo, breve viaxe no funicular máis antigo de Europa, visita ao Bom Jesus e mais igrexas entre outras cousas. Comemos en Praga onde nos pediron que estiveramos puntuais no sitio de reunión ó cal os profesores chegaron 15 minutos tarde gañándose o segundo corredor e aplauso da excursión.

Tivemos outra visita a máis “interesantes” igrexas e 20 minutos para facer a correr a compra de regalos familiares ou simplemente algún que outro capricho persoal. Despois de andar ás carreiras todos tomamos dirección ao autobús onde nos despedimos da guía e de Portugal, e onde comezamos a facer reconto dos grandes momentos da excursión e de que aínda que tiveramos que facer grandes camiñadas co que todos nos quedamos foi co tempo que pasamos xuntos e con esas anécdotas que pasaran a posteridade. E con isto rematamos a esperada excursión a Portugal e comezamos a pensar xa nos 4 días de aventura en Cíes.

Iago Chapela Olivera

FALANDO GALEGO EN PORTUGAL, NO PORTO

Hai quen rexeita a nosa lingua porque non serve fóra de Galiza. Porén moitos galegos que viven no estranxeiro aseguran que o galego resultoulles moi útil e mesmo conseguiron traballos grazas á posibilidade que nós dá para comunicármonos cunha comunidade de millóns de falantes portugueses. O alumnado de 2º de Bacharelato comprobou un ano máis nunha viaxe ao Porto se esa comunicación era posible.

- Despois da experiencia do venres en Portugal está totalmente comprobado que é fácil falar e entenderse cos portugueses sen ningún problema. Non foi a primeira vez que fun a Portugal, de feito a O Porto xa fora no verán. Hai algúns anos tamén fun de viaxe ás illas Açores pero daquela aínda non tiña o costume de falar galego, ao menos coa miña familia. Cando fun ás illas falaba castelán e a miña tía insistíame en que falase galego porque así sería máis doado que me entendesen. Alejandra

- A excursión ao Porto estivo xenial! Gustoume moito. Non coñecía a cidade e é moi bonita! En canto a linguas todo moi ben, entendo perfectamente o portugués. A guía nas bodegas insistía en falarnos castelán , pero ao final explicounos todo en portugués, falándonos a modiño para que entendesemos todo. Penso que aínda que nos falase a ritmo normal o entenderiamos perfectamente. Preguntounos se aprendiamos portugués na escola e dixémoslle que non. Quedou abraiada de que entendesemos todo tan ben. Eu díxenlle que eramos de Galicia e falabamos galego que era semellante ao portugués. Díxonos que normalmente entendía mellor aos españois do norte ca os do sur. Silvia

- Pois claro que o galego é moi útil fóra de Galiza. Os que din que non serve non saben o que din. Eu xa estiven máis veces en Portugal e entendéselles todo moi ben, nunca tiven problema para falar cos portugueses. Carla González

- Pois claro que o galego é moi útil fóra de Galiza. De feito, se imos a Portugal xa o comprobamos. Á guía do museo entendíaselle todo perfectamente e ela tamén nos entendía a nós e todo grazas a que sabemos falar galego. Natalia, Raquel e eu tamén falamos cunha muller portuguesa, cando lle pedimos que nos sacase unha foto e comunicámonos moi ben con ela grazas ó uso do galego. Andrea Malvido

- Eu tamén estou de acordo. Supoño que todo o mundo que foi algunha vez a Portugal pensará o mesmo. É certo que cos do sur non nos entendemos tan ben coma cos do norte pero entendémonos igualmente. Eu pensei que na excursión habería frases que non sería capaz de entender pero para nada. Á guía entendíaselle todo perfectamente e se non sabía algunha palabra sacábaa axiña polo contexto. Custoume un pouco máis entender o vídeo que nos puxeron alí non sei porqué porque a guía xa nos avisara de que nos ía custar máis porque ela estábanos a falar moi lento para que puidéramos entendela. Aínda así, unhas amigas e máis eu falamos cunha muller pola rúa para preguntarlle onde estaba o centro comercial e entendemos todo perfectamente. Ou polo menos eu si. Sentíame privilexiada por falar galego e ser quen de comunicarme con eles sen problemas. Rebe Villar

- Estou completamente de acordo con que o galego serve fóra de Galiza, de feito penso que nos podemos entender perfectamente cos portugueses, algo que xa todos comprobamos ao irmos a Portugal, pero non só nesta viaxe ao Porto, senón en xeral. Os que din que non é útil fóra das nosas fronteiras son aqueles que están cheos de prexuízos e nada máis. Patri

RODEIRA EN MASIDE

Que ben o pasamos cos rapaces e rapazas de Maside!

Ao chegarmos estabamos nervios@s. Fomos ao patio do seu cole e, como xa nos temiamos, fixemos uns xogos para coñecérmonos. Por que se empeñarán sempre en comezar así? Alí, uns diante de outros non tivemos escapatoria. Pero ao final non foi para tanto e valeu para que tod@s nos viramos as caras e aprenderamos algúns nomes.

Fixemos grupos mesturados e dirixímonos, no mesmo autobús, a coñecer o castro de San Cibrán de Las: é impresionante de grande. Comemos alí mesmo e marchamos para Ourense cidade. Por grupos, percorremos o casco histórico buscando respostas a unha serie de enigmas que debiamos resolver xunt@s.

Rematamos o día na Chavasqueira, unha pasada de piscinas termais coa auga a diferentes temperaturas: pode chegar a 41º

Pasámolo moi ben. Para moitos de nós foi a primeira vez que fixemos amig@s da nosa idade falando en galego. Con el@s non resultaba tan difícil e acababas por sentirte cómodo falando. Foi unha experiencia moi interesante... Sen dúbida, a mellor maneira de aprender unha lingua: falándoa.

RIANXO EN CANGAS

Que galego tan auténtico teñen os rapaces e rapazas de Rianxo e con que naturalidade o falan. Sáelles da alma… Foi para o Equipo de Normalización de Rodeira un privilexio poder compartir un día con el@s, ensinándolle o centro de Cangas e o noso paraíso natural á beira do mar desde Donón a Melide. Xa nos tarda a visita a Rianxo.

PLANETA FURANCHO GRAVANO INSTI

Planeta Furancho é un programa de Radio Galega Música que pretende ser un altofalante para a música galega contemporánea; un faro, unha axenda e un latexo diario e actual de todo canto acontece na nosa fascinante realidade musical.

Vituco Neira, voz do grupo galego de rock Ruxe.ruxe (que vén de sacar ao mercado o seu último álbum Na Fura de diante) é o presentador desta fiestra á que tod@s @s galeg@s poderán achegarse para coñecer e gozar da música que se fai nesta parte do mundo.

O pasado 24 de marzo PLANETA FURANCHO gravou o seu programa no noso instituto. Vituco entrevistou a Marquitos, o neto do Manuel, voz da Tuna Rastafari e ex-alumno de Rodeira, a César, un dous poucos homes-orquestra que quedan no país e a Cecilia e Darío, profes do instituto. Para todos houbo actuacións en directo. Marcos cantou, acompañado da guitarra, dous temas do novo disco da Tuna Rastafari: Carne de pachanga; alumnado de 4º, acompañado por Cecilia ao violín e Darío e Álex á guitarra, interpretou unha versión en galego de Miña terra galega de Siniestro Total; e por último acompañamos á Cé Orquestra Fantasma formada por un só home con varios temas populares entre os que non puido faltar estando no Morrazo a do ghato metido nun saco, a popular peza de Manuel da Ponte. Podedes escoitar o programa gravado buscando en Internet crtvg e seleccionando RGMúsica, Arquivos de Radio, Planeta Furancho, 24 de marzo.

XINCANA DE TAREFAS DOMÉSTICAS

21 DE FEBREIRO, DÍA MUNDIAL DA LINGUA MATERNA

ENTROIDO 2010

VIVE EN GALEGO E PONLLE MÚSICA!

Este foi o lema da festa de fin do 1º trimestre d@s que formamos o Equipo de Normalización. A música foi o eixo central e preparámola con achegas de tod@s.

- Sentímonos grupo cantando Somos do clube do galego (Xabarín) mentres lembrabamos as actividades do trimestre cunha montaxe de fotos.

- Reforzamos o orgullo polas nosas raíces montando un crebacabezas do poema de Celso Emilio Lingua proletaria do meu pobo que cantamos rapeado por García de Dios ke te crew cunha montaxe de fotos do nosos avós e avoas labregos e mariñeiros. Tamén bailamos Estomballada de Kubelo Remix (apologhit, canción do verán do ano pasado) e as cancións do Xabarín Club de Heredeiros da Crus, que ten moit@s fans entre nós, facendo karaoke cos vídeos de youtube.

- Destacamos a importancia das lendas e dos contos na nosa tradición, co vídeo de youtube Carmiña a vacaloura.

- E tamén dos debuxos animados que nos achegaron ao galego desde cativ@s. Un tema de DRAGON BOLL foi o escollido. Como non o atopamos en youtube cos subtítulos en galego puxémosllo nós.

- @s profes preparáronnos unha montaxe sorpresa co tema Antes de pequeno de Som do Galpom con fotos súas de cando eran pequenos.

- Tamén cantamos e bailamos Quero ver como te ris (Medomedá) e O tren (Andrés do Barro) com vídeos gravados polo alumnado de 1º de bacharelato e 4º da ESO.

- Despedímonos tomando uns petiscos e facendo bos propósitos para VIVIR EN GALEGO no ano 2010. De agasallo unha tarxeta con enderezos de interese para descargar, mercar e informarse sobre música en galego.