Unha gran pancarta cun verso de Uxío Novoneyra, o autor homenaxeado este ano, chamaba ao noso compromiso. Hoxe, acadada xa a democracia, o galego precisa das novas xeracións para a súa normalización definitiva. O acto, presentado por Andrea e Nerea, alumnas de 1º de Bacharelato, comezou lendo todos xuntos un poema que Uxío Novoneyra escribiu nos anos 60, cando un grupo de mozos descubría que tiña unha identidade propia que fora esmagada nos anos máis escuros do franquismo e sentía a necesidade de berrarllo ao mundo. O poeta, ao que se lle dedica este ano, transforma a letanía relixiosa do poder nunha ladaíña que se solidariza cun pobo asoballado. AITOR foi o noso sacerdote-poeta e nós o pobo que respondeu a ladaíña.
Logo cantamos con Musical Rodeira unha versión en galego de “Miña terra galega” de Siniestro Total.
No comments:
Post a Comment
e ti que dis?