SANTIAGO CHAVE DA ARTE

Se ben é certo que a maioría de nós seguramente xa coñecíamos a capital galega, non foi ata este ano, cursando Historia da Arte, cando verdadeiramente comezamos a decatarnos en profundidade de toda a importancia e beleza arquitectónica de Santiago de Compostela. Identificámonos así un pouco máis con todos eses peregrinos que se senten abraiados tanto ante a fachada da Catedral, coma no seu interior ou ante o Pórtico da Gloria, a Fachada de Praterías e mesmo a Torre do Reloxo.

Visitarmos Santiago era a mellor opción  para deixar de lado os apuntamentos e poder ver e sentir en primeira persoa a arquitectura de Santiago. A media mañá xa remataramos a visita ao interior da catedral, onde puidemos ver todo aquilo que estudaramos, dende as bóvedas de canón e aresta ata a tribuna e a xirola. Sen máis dilacións, pasamos a porta sur de Praterías onde se atopa unha gran mostra da escultura románica, e alí foi onde situamos a todos aqueles personaxes estudados, o rei David, un Pantocrator, a curación dun cego… Nas escaleiras que soben a Praterías intentamos cumprir co costume de subir os chanzos sen mirar ao chan e dirixindo a nosa mirada cara o punto máis alto da Torre do Reloxo. Observamos os templetes, a cúpula coa lanterna, a decoración vexetal, e como non, o reloxo de catro esferas que preside o alto da torre e do que recibiu o seu nome.

Tras isto, gozamos dun valioso tempo libre que non só nos serviu para comer senón tamén para integrarnos no ambiente, perdernos polas súas rúas e coñecer un pouco mellor os recunchos  da cidade.

Xa de tarde, o broche final da nosa visita foi a Fundación Granell, onde o noso guía amosounos a biografía de Eugenio Granell chea de distintas peripecias,  perseguido durante os anos da Guerra Civil vai ter que exiliarse a Francia, República Dominicana, Guatemala e Nova York; e tamén a obra deste pintor surrealista galego, xunto a da súa muller Amparo Segarra. Pero non só iso, a colección da fundación era moi ampla, albergando ata obras de Picasso ou Miró e unha sala dedicada integramente a Philip West, onde puidemos entender mellor a arte surrealista cunha clara influencia na arte actual.

O mesmo Granell, cuxas obras puidemos entender mellor na visita, nunha das súas cartas afirmaba que o aburrimento en situacións normais é unha especie de renuncia á vida. Descubrir a historia da arte en Santiago foi a nosa maneira particular de renunciar a ese aburrimento e estimular a vida nun novo camiño.