En pequenos grupos de catro persoas seguindo a técnica da escritura automática proposta por André Bretón no Manifesto Surrealista, para que experimentasen de xeito activo esta tendencia creativa, empregamos recortes de xornais aleatorios que ela preparara con anterioridade, coa única condición previa de que estivesen en galego.
O resultado foi marabilloso, porque foron quen de darlle aos seus poemas certo sentido reivindicativo:
-O noso combate é unha defensa do noso patrimonio.
-Mandarina é un alegato a favor do Ensino Público
-Berros no tempo é un poema feminista que anima a loitar pola igualdade de xénero
No comments:
Post a Comment
e ti que dis?