21.2.11

EN GALEGO, QUERÉMONOS

Que mellor data que o 14 de febreiro para que o galego sexa a lingua do amor? Mensaxes, cartas, postais, murais e fotos dedicadas, regalamos palabras de amor en galego e deixamos saír o que levamos dentro: os sentimentos máis profundos na lingua máis nosa. Como outros anos houbo postais en galego que levamos ás librarías para que regalasen aos clientes. Estes foron novos modelos de postais presentadas ao concurso:



E estes os murais de aula:



A novidade deste ano foi un fotomatón cun cupido e un enorme corazón. Así de ben quedaron as fotos dedicadas:

15.2.11

CONSTRÚE PONTES

Esta foi a proposta para a celebración do Día da Paz. A nosa ponte non foi de ferro nin de cemento senón de linguas. Cada alumno achegou un ladrillo, unha lingua, un xeito de invitar a paz. Porque amarmos a nosa cultura propia non nos pecha senón que nos abre a coñecer outras realidades, outros xeitos de entender o mundo. Porque a paz non se asenta na imposición dunha única verdade, dunha única opinión, dunha única cultura senón construíndo pontes que favorezan o debate entre diferentes puntos de vista, o consenso entre diferentes opinións, o respecto e o coñecemento. Porque a diversidade de linguas e culturas, de aspectos e maneiras de ser, de paisaxes e especies é o maior tesouro da humanidade. Por iso inauguramos a nosa ponte con esta fermosa canción brasileira de Lenine.



Como é que faz pra lavar a roupa?
Vai na fonte, vai na fonte
Como é que faz pra raiar o dia?
No horizonte, no horizonte
Este lugar é uma maravilha
Mas como é que faz pra sair da ilha?
Pela ponte, pela ponte
A ponte não é de concreto, não é de ferro
Não é de cimento
A ponte é até onde vai o meu pensamento
A ponte não é para ir nem pra voltar
A ponte é somente pra atravessar
Caminhar sobre as águas desse momento
A ponte nem tem que sair do lugar
A ponte pra onde quiser
A ponte é o abraço do braço do mar
Com a mão da maré
A ponte não é para ir nem pra voltar
A ponte é somente pra atravessar
Caminhar sobre as águas desse momento